Wiele osób zastanawia się, czy sprężarki podlegają nadzorowi Urzędu Dozoru Technicznego. Niestety odpowiedź na to pytanie nie jest jednoznaczna. Jednakże, by nie martwić się o kłopoty z prawem, zgłębienie tematu jest konieczne.
Co wpływa na decyzję o zgłoszeniu sprężarki do UDT?
Kluczowym parametrem, od którego zależy czy sprężarka podlega obowiązkowi zgłoszenia do UDT, czy też nie – jest jej pojemność wyrażona w litrach. Wylicza się ją ze wzoru: V x P > 50 bar x dm3, gdzie:
- V – pojemność w dm3 (litrach),
- P – nadciśnienie w barach – jest to nadciśnienie dopuszczalne określone przez producenta lub nadciśnienie nastawy zaworu bezpieczeństwa oraz nadciśnienie > 0,5 bara.
Oznacza to, że każdą sprężarkę, której pojemność przekracza 50 barolitrów, należy zgłosić do UDT. Ustalenia te wynikają z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 2012 r. w sprawie rodzajów urządzeń technicznych. Znajduje się w nim pełna lista urządzeń, które muszą być zgłaszane do UDT oraz powinny być regularnie kontrolowane.
Jak wygląda dozór techniczny nad sprężarką?
Dozór dwa wymiary. Rewizję przeprowadza się na zewnątrz i wewnątrz. Zewnętrzna polega na dokładnych oględzinach urządzenia ciśnieniowego oraz jego osprzętu. Inspektor szuka wyraźnych uszkodzeń, które mogłyby wpłynąć na działanie urządzenia. Rewizja wewnętrzna jest bardziej skomplikowana. Obejmuje ocenę wizualną stanu ścianek urządzenia. Kontroli podlegają też połączenia rozłączne i nierozłączne oraz osprzęt. To szczegółowe kontrole, które mają na celu wykazanie czy korzystanie ze sprężarki jest bezpieczne. W czasie kontroli sprawdza się także dokumentację urządzenia oraz osprzętu, jego oznakowania oraz sprawność. Jak łatwo się domyślić, żeby w ogóle spodziewać się pozytywnego przejścia kontroli, sprężarka musi być w pełni sprawna.
Kiedy prowadzi się rewizję wewnętrzną, a kiedy zewnętrzną?
Zakres kontroli jest uzależniony od wspomnianego już iloczynu pojemności wyrażonej w litrach i nadciśnienia wyrażonego w barach. Jeżeli wynosi on poniżej lub równo 3000, to rewizję zewnętrzną przeprowadza się co trzy lata. Jest to tzw. dozór ograniczony. Jeśli jednak iloczyn wynosi powyżej 3000, to oprócz rewizji zewnętrznych, co 3 lata prowadzi się też rewizję wewnętrzną. Przeprowadza się ją co dziewięć lat. Nazywamy to dozorem pełnym. Każda kontrola kończy się wypełnieniem przez inspektora protokołu, który jest dokumentem potwierdzającym dopuszczenie (lub nie) urządzenia do użytku. Właściciel sprężarki powinien też posiadać księgę rewizyjną urządzenia, o którą inspektor może poprosić w dowolnej chwili.
Artykuł powstał dzięki współpracy z firmą Pneumatik S.A.